Περιδιαβαίνοντας τη μεγάλη συζήτηση για το κλείσιμο του πετυχημένου monitor του Παναγιώτη Βρυώνη έκανα μια σκέψη για την ανάγκη καλλιέργειας και διάδοσης μιας κουλτούρας συμμετοχικής αυτορύθμισης στην μπλογκόσφαιρα και όχι μόνο. Βέβαια οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο θα πρέπει να αποτελέσουν το θέμα ξεχωριστής συζήτησης.
Τέλος πάντων, έγραψα τo ακόλουθo σχόλιο στο πολυσχολιασμένο post του Παναγιώτη.
«Η συγκεκριμένη ιστορία αφορά το πως πρέπει να τεθούν κάποιοι κανόνες που να διέπουν τη σχέση monitor-feed αλλά και τη γενικότερη λειτουργία της νέας δημόσιας σφαίρας που αναδύεται με την εκτενέστερη χρήση όλο και περισσότερων διαδικτυακών εργαλείων και υπηρεσιών. Σε αυτό τον νέο δημόσιο χώρο ,που συχνά αποκαλείται και γνησιότερα δημοκρατικός, πιστεύω πως οι απαγορεύσεις και οι ακραίες αντιδράσεις οφείλουν να συναντούν την αντίθεση των παροικούντων. Λόγοι για την απομάκρυνση feed απο aggregator μπορεί να υπάρχουν για τους δημιουργούς και μάλλον πρέπει να γίνονται σεβαστοί, ανεξάρτητα απο το πως θα θέλαμε ιδεοτυπικά να λειτουργούν τα πράγματα. Επομένως, βρίσκω την αντίδραση τουΠαναγιώτη κάπως υπερβολική και θα έλεγα και βιαστική αν και επιφυλλάσομαι για τα επακόλουθα που λόγω του νομικού κενού θα είχε αν έπραττε διαφορετικά.
Κατανοώ εν μέρει το σκεπτικό ότι θέλει η λειτουργία αυτού που δημιούργησε να συμμορφώνεται με τους – αδήλωτους(;) άρα ρευστούς και υπό διαμόρφωση – όρους και τις ιδεολογικές αρχές του ιδίου πρωτίστως. Λέω εν μέρει γιατί αν τα διαδικτυακά μας δημιουργήματα ακολουθούν άπειρους δυνατούς δρόμους άμα τη δημοσίευση τους, αυτό θα ήθελα να ισχύει και για το monitor.
Η καλύτερη λύση στο θέμα που προέκυψε πιστεύω θα είχε δοθεί μέσα απο μια συμμετοχική διαδικασία αυτορύθμισης.
Ας προσπαθήσουμε να σκεφτούμε πως θα είχε εξελιχθεί η υπόθεση αν η συζήτηση αυτή γινόταν με το monitor να λειτουργεί αλλά υπό την αίρεση του κλεισίματος του απο τον παναγιώτη;
Υποθετικά, στη θέση του Παναγιώτη θα δημοσιοποιούσα κατηγορηματικά την πρόθεση μου να το κλείσω για τους ίδιους λόγους, τους οποίους ,παρεμπιπτόντως, σε μεγάλο βαθμό προσυπογράφω. Αλλά θα διαμόρφωνα την οριστική μου απόφαση σε συνάρτηση και με τις αρχές της ευρύτερης κοινότητας, όπως αυτές θα είχαν εκφραστεί στη συζήτηση. Θεωρώ την μπλογκόσφαιρα ιδανικό πεδίο για τη συνδιαμόρωση μιας κουλτούρας συμμετοχικής αυτορρύθμισης. Θα ήταν αυτή ακριβώς η κουλτούρα της συμμετοχικής αυτορύθμισης ένα εξαγόμενο κεκτημένο αυτής της ιστορίας .
Την επόμενη φορά, ίσως..
Αλέξανδρος Μελίδης 